spamiętnika

Na blogu Wojtka Orlińskiego fajna podróbka Ewy Szumańskiej, która jest chyba już poza radiem, jak i cała fura innych osób. Zresztą nie tylko osób, bo i szeregu audycji. A zaczęło się to wszystko zdaje się od wywalenia redakcji esperanto. Pewnie, że esperanto dzisiaj to nie to samo, co kiedyś, ale jednak audycje PR cieszyły się sporą estymą w tym światku (z całego świata). Darski/Targalski (pod koniec komuny zahaczył się o opozycję, co nie przeszkadza chyba uznać go za ostatniego wała) jednakowoż był oświadczył w tym temacie, że skoro Zamenhoff był Żydem, to niech sobie Izrael takie audycje finansuje.

A teraz wracamy do naszych baranów...

Młoda lekarka - ostatni odcinek
Spamiętnika młodej lekarki. Ehę, ehę. Będąc młodą lekarką, rzutującą na pierwszy front dekomunizowania rubieży, wszedł raz do mej przychodni pacjęt o wzroku wzburzonym.

- Dziędobry pani doktor.

- A dziędobry. Co pana sprowadza?

- Sprowadza mię do panidoktór lustracja.

- A na czym się panu zrobiła?

- Na posiedzeniu Podstawowej Organizacji Partyjnej Prawa i Sprawiedliwości w Polskim Radiu, pani doktór.

- Ach - spłoniłam się dziewczęco - Nie wiedziałam, że taką już mamy.

- Mamy mamy, pani doktór, towarzysz sekretarz Marcin Wolski jak tylko odnalazł swój stary gabinet w którym sekretarzował POP PZPR za komuny, wzruszył się okrutnie, kazał odnowić, wydrukować nową papeterię i zasiada teraz jako POP PiS.

- Medycyna niestety jest wobec tego przypadku bezradna - powiedziałam zachowując ton adekwatnej powagi.

- Medycyna może i tak, ale my nie - zarechotał pacjęt - My musimy panią doktór zmusić do zlustrowania, żeby wykształciuchy się nie śmiały, że w radiu zostały już tylko stare komuchy jak Wolski, Czabański czy Targalski...

Uznałam, że już czas na przejęcie inicjatywy strategistycznej. Inteligentnym fortelem odwróciłam uwagę pacjęta.

- O, ptaszek!

- Gdzie?

Zaaplikowałam narkozę (BUM!). Śmiałym ruchem umieściłam pacjęta na fotelu i przystąpiłam do trepanacji czaszki (wzzzzzzz!). Dokonałam sekcji treści mózgowia (ćplskślpskslślslsplsk). Znalazłam żałosne kompleksy, zawiść i opakowanie po wazelinie zawierające szarą substancję przypominającą kacze odchody. Przeniosłam te ciała obce do autoklawu (zzziut!). Następnie wlałam pacjętowi do głowy litr oleju Kastrol (chlllust!), umieściłam czaszę czaszki w położeniu pierwotnem i zaszyłam catgutem (ciachciachciachciach).

- Już po wszystkiem, może się pan obudzić! - oznajmiłam.

- Gdzie ja jestem?

- W mojem gabinecie. Przeprowadziliśmy zabieg mający pana wyleczyć z kaczyzmu. Ile pan widzi palców?

- Jeden.

- Dobrze. Co pan myśli o lustrowaniu satyryków?

- Od żartowania to są chyba satyrycy, nie politycy?

- Dobrze. Co pan myśli o obecnej polityce radiokierownictwa?

- No wariaci jacyś się do tego dorwali, najciekawsi ludzie odchodzą, zostają same stare komuchy udające antykomuchów. To na dalszą metę samobójstwo jest przecież.

- Doskonale. Jest pan wyleczony. Nowoczesna medycyna po raz kolejny zatryjomfowała nad wstecznictwem i zabon... zabonbonem. Co ma pan w tej kopercie?

- Druk oświadczenia lustracyjnego, ale to teraz niepotrzebne, bo już zmądrzałem. Dziękuję pani doktor, czuję się o wiele lepiej, rzucę te głupie papiery byle gdzie, na przykład tu na parapet. Do widzenia!

Niestety, ledwie pacjęt opuścił mój gabinet, przez okno weszli komandosi z Centralnego Biura Antylekarskiego ostrzeliwując się zaciekle („papapapa! ka-buuuum! zzzzzzzonnnk! putatatatataputatatata!”). I tak właśnie znalazłam się na tej oto konferencji prasowej poświęconej mojemu usiłowaniu morderstwa dla uzyskania korzyści materialnej o wartości zadrukowanej kartki a cztery.

[guest starring - Minister Ziobro]: Ta pani już nikogo nie rozśmieszy.